JO NESBO
Urodzony 29 marca 1960 roku w Oslo. Jako młody chłopak grał w klubie piłkarskim Molde FK.
Jest autorem tekstów w zespole Di Derre,w którym również gra i śpiewa. Głównie jednak pisze powieści kryminalne. W swoim dorobku ma cykl powieści, których głównym bohaterem jest policjant Harry Hole.
Za swoją debiutancką powieść "Człowiek-nietoperz" dostał literacką nagrodę Rivertona oraz Szklany klucz (obie przyznane za najlepsze powieści kryminalne).
Nesbo otrzymał także w 2000 roku nagrodę norweskich księgarzy za powieść "Czerwone gardło". W roku 2004 natomiast powieść ta została wybrana najlepszym norweskim kryminałem wszech czasów. Trzy lata później powieść ta stała się kandydatką do nagrody Złotego Sztyletu- jako najlepsza kryminalna powieść, przetłumaczona na język angielski.
Powieści Jo Nesbo tłumaczone były m.in. na języki: angielski, czeski, duński, fiński, francuski, litewski, niderlandzki, niemiecki, polski, portugalski, rosyjski, szwedzki.
BIBLIOGRAFIA
Cykl z Harrym Hole:
- 1997- Człowiek - nietoperz
- 1998- Karaluchy
- 2000- Czerwone gardło
- 2002- Trzeci klucz
- 2003- Pentagram
- 2005- Wybawiciel
- 2007- Pierwszy śnieg
- 2009- Pancerne serce
- 2011- Upiory
- 2013- Policja
Cykl z Doktorem Proktorem (dla dzieci):
- 2007- Doktor Proktor i proszek pierdzioszek
- 2008- Doktor Proktor i wanna czasu
- 2010- Doktor Proktor i koniec świata. Być może.
- 2012- Doktor Proktor i wielki napad na bank
Pozostałe:
- 1999- Stemmer fra Balkan (dokument)
- 2001- Karusellmusikk (opowiadania)
- 2007- Det huite hotellet
- 2008- Łowcy głów
- 2014- Syn
- 2015- Krew na śniegu
SYN (2014)
Książka trafiła już na szczyty list bestsellerów w Norwegii, Danii, Wielkiej Brytanii, USA ale również w Polsce zbiera pozytywne opinie. Na łamach Newsweek'a została określona jako "genialnie skonstruowany kryminał i zarazem przewrotny moralitet".
Książka opowiada o Sonnym Lofthusie, odsiadującym wyrok w najlepiej strzeżonym więzieniu w Oslo. Znany jest on z cierpliwego wysłuchiwania zwierzeń współwięźniów. Krążą pogłoski, że na tej podstawie przyznaje się do popełnianych przez innych zbrodni. Pewnego dnia jeden z więźniów opowiada Sonnemu historię, która zmienia całkowicie jego życie oraz jego samego. Sonny ucieka z więzienia i na własną rękę weryfikuje autentyczność opowiedzianej historii, wymierzając przy tym karę tym, którzy na to zasłużyli jego zdaniem. W trakcie tej wędrówki giną kolejni ludzie, jednak Sonny nie do końca pozbawiony jest ludzkich uczuć. Zakochuje się w Marcie-recepcjonistce z schroniska dla narkomanów.
Jak zakończy się ta historia? Czy Sonny wyjaśni tajemnicę, która go dręczy?
Przeczytajcie sami ;)
MOJE WRAŻENIA
Powieść napisana językiem prostym i przystępnym (jedyną trudnością są nazwy ulic i dzielnic Oslo). Czyta się szybko i przyjemnie. Książka pomimo tematyki kryminalnej jest dobrym przerywnikiem i odskocznią od "ciężkich" książek.
Czytając miałam wrażenie że wiem jakie będzie zakończenie, że wiem kto jest winny i jaki będzie dalszy przebieg wydarzeń, jednak rozwój sytuacji oraz zakończenie całkowicie mnie zaskoczyło. Morderstwa popełniane przez głównego bohatera opisane są szczegółowo, co pozwala wyobrazić sobie ich przebieg-były momenty, że zastanawiałam się jak można wymyślić coś tak okropnego i jeszcze to opisać.
W książce pojawia się także wątek miłosny lecz nie dominuje on nad głównym tematem, jedynie delikatnie się przeplata z wydarzeniami.
W trakcie czytania książki zaobserwowałam dziwne zjawisko...odniosłam wrażenie że całość powieści skonstruowana jest tak żeby trochę manipulować psychiką czytelnika. Dlaczego tak uważam?
Od samego początku główny bohater- więzień, morderca, ofiara skorumpowanych władz-zyskał moją ogromną sympatię oraz duży kredyt zaufania. Mimo że dostrzegałam ciemne strony jego natury, nie zgadzałam się z tym co robi i starałam się go potępiać, pozytywne odczucia względem tego człowieka były silniejsze. Byłam nawet nieco zazdrosna o bohaterkę w której się zakochał.
Działało to trochę tak jakby pisarz KAZAŁ mi go lubić i używał wszelkich środków by mnie do tego nakłonić. Ciekawa jestem czy inni czytelnicy też mieli takie odczucia. Rezultatem było szybkie przeczytanie książki oraz sięgnięcie po kolejną pozycję tego autora, by sprawdzić czy też mnie oczaruje.
Ważne dla mnie cytaty:
- "Ale jeśli człowiek nie dostanie tego, na co zasłużył, musi to sobie wziąć sam"- Arild Franck, zastępca dyrektora więzienia
- "Płyńcie albo pójdziecie na dno. Nikt nigdy nie wyświadczy wam żadnej przysługi"- Arild Franck
- "(...) spojrzenie człowieka skrywa jego historię i można się nauczyć ją odczytywać. Ale nie da się odczytać przyszłości. O przyszłości nic nie wiemy."- słowa ojca Marthy, recepcjonistki schroniska dla narkomanów
- "Jak to się mówi? Że kiedy coś jest zbyt dobre, aby było prawdziwe, z reguły prawdziwe nie jest. "- narkoman spod mostu
Przyznaję że nie potrafię pisać recenzji ale mam nadzieję że choć trochę udało mi się przybliżyć tematykę i charakter książki oraz że zachęciłam Was do przeczytania tej powieści. Czekam na wszelkie pytania, sugestie, rady czy spostrzeżenia ;)
